مدتی هست که به میز کارم و چیزایی که دوست دارم کنارم باشه بیشتر از قبل توجه می کنم. البته من خیلی زیاد نسبت به نظافت فردی اهمیت میدم که این مسئله رو از روی میز کارم میشه فهمید. همیشه وسایل، کاغذها، پوشه ها، سررسید کاریم ، تقویم و هرچیز دیگه ای که روی میزم هستم رو به شکل منظمی کنار هم میچینم، جوری که هر بار که به میزم نگاه می کنم لذت میبرم.
چند روزی میشه که چنتا هدیه (که خیلی دوست داشتنی هستن) حس و حالم رو نسبت به میز کارم خیلی بیشتر از قبل بهتر کرده و انرژیم رو چند برابر. دیگه وقتی به میزم نگاه می کنم هم لذت میبرم هم خوشحالم هم انرژیم به شکل متفاوتی بیشتره. خسته که میشم به گلدون ها نگاه می کنم و حس زنده بودنشون باعث بهتر شدن حالم میشه.
به این نتیجه رسیدم که هدیه حتما نباید یه چیز گرون باشه که وقتی طرف مقابلت میبینه به خاطر قیمتش ازش خوشش بیاد، اینکه برای من وقت گذاشته شده و احساس و انرژی در هدیه ی من وجود داره، حال و هوای روحم رو خوب می کنه و ازش بسیار لذت میبرم.
اینم عکس این هدیه های دوست داشتنی.
یکی از دلایلی که از کادو خریدن دوری میکنم این که حس بدی پیدا میکنم وقتی برای کسی که نمیشناسم یا کم میشناسم کادو میخرم. حس میکنم اگه قرار باشه برای کسی کادو بخرم باید بشناسمش و بدونم از چی لذت میبره. برای همین خیلی وقتها بیدلیل کادو میخرم چون اتفاقی چشمم به چیزی میافته که به نظرم یک نفر ممکنه ازش خوشش بیاد.
سلام سروش جان. به نظرم توی کادو دادن یه چیزی که خیلی مهم هست، سهمِ لذت بردنِ روحمون از وقتی هست که میزاریم.
راهکارت برام جالب بود، تاحالا به این شکل برای کساییکه کاملا نمیشناسمشون هدیه نگرفنم.
مرسی که این تجربت رو به اشتراک گذاشتی.